Afscheid van Theo van der Jagt
Op 12 juli 2013 namen wij op indrukwekkende wijze in een bomvolle aula van Driehuis Westerveld afscheid van Theo van der Jagt. Ondanks de vakantieperiode waren er toch noch 67 oud leden aanwezig.
Er waren diverse sprekers, waaronder Piet Jansen, een zuster en zwager van Theo, een oud leerling van Het Waterlandcollege en onze eigen Truus koster.
Voor Truus geen makkelijke taak. Zij was door Theo gevraagd te spreken. Ze twijfelde dan ook of dit een belasting voor haar was te mogen spreken of een eer. Ze dacht beide.
Op persoonlijk wijze vertelde zij welke invloed de Ambassadetijd op haar heeft gehad en nog heeft. Hoe Theo mensen inspireerde en hoe hij mensen uitdaagde hun talenten te ontwikkelen.
Truus zelf was daar het mooiste voorbeeld van. Vandaag stond een ooit verlegen meisje een zaal vol mensen toe te spreken. (de complete speech van Truus staat hier)
Theo had Ambassade gevraagd twee liedjes te zingen. Onder begeleiding van het combo Mieke van Damme, Hans van Damme, en Hans Veenvliet en dirigente Willie van Haastrecht zongen wij het lied Nacht van zon ( tekst geschreven door Theo) en het lied We are the world. Bij het laatste lied hadden de dames wat startproblemen. Maar de intentie waarmee gezongen werd kwam duidelijk over bij de aanwezigen.
Saskia en Wouter spraken tot slot ieder afzonderlijk op indrukwekkende en persoonlijke wijze over Theo als hun vader en opa van hun kinderen.
Als laatste groet had Leny ons gevraagd een steentje naast de kist neer te leggen. Zij heeft in 2010 met Theo in Madera van steentjes en berg gebouwd als oproep voor geluk. Met de steentjes die wij vandaag hebben neergelegd wil Leny samen haar kinderen en kleinkinderen een nieuwe berg bouwen ter herinnering en voor nieuw geluk. Wij hopen dat deze wens uit komt.
Bij de condoleance is aan Saskia een map overhandigd met daarin persoonlijke herinneringen van oud leden aan Theo . We hopen dat deze persoonlijke boodschappen Leny en haar kinderen een beetje steun zullen bieden.
In korte perioden hebben we de twee belangrijkste mensen uit de Ambassadetijd verloren. Twee mensen aan wie wij veel te danken hebben. Ze zijn misschien niet meer op aarde, maar in ons hart zullen ze zeker voort blijven leven.
Theo van der Jagt
24 juni 1937 - 5 juli 2013
De hortensia's bloeien in de tuin, de vissen in de vijver zwemmen door
door verdriet heen denken wij terug aan mooie momenten
Met passie en betrokkenheid ging hij door het leven
zingend, dansend, creerend, helpend en lerend
Een inspirator en bruggenbouwer voor velen
met focus op de dingen 'waar het om gaat'
tekst van de rouwkaart van Theo van der Jagt, de rouwkaart is hier te op te halen
Peter Martens
23 december 1945 - 19 april 2013
Vrijdag 19 april overleed Peter na een ongelijke strijd op 67 jarige leeftijd.
Zondag 14 april brachten we Peter nog een muzikale afscheidsgroet. Hoewel het koor al weer 20 jaar geleden is opgeheven maakte dit initiatief veel los. Uit de opkomst en reacties op deze groet was nog eens extra duidelijk dat Peter voor velen meer is geweest dan de dirigent van het koor.
Peter bedankt.
Afscheid nemen van en zingen voor Peter 14 april 2013.
Laatste groet aan Peter Martens.
Op initiatief van Sylvia Kauling brachten ruim 80 oud Ambassadeleden en Pinkstergroepleden Peter Martens een laatste groet.
In de tuin van de Hospice werd een orgeltje en een mini drumstel neergezet. De geplande oefening op het parkeerterrein bleek geen overbodige luxe. Na de liedjes Hineh mah tov en Let the Sunshine In, zong het koor .. en het koor ...en het koor is van Peter Martens. Op verzoek van Peter werden nog 2 liedjes gezongen.
Aansluitend werd Peter namens de aanwezigen een giga bos rozen overhandigd. Aan iedere roos hing een kaartje met een persoonlijke boodschap van de gever. Tot slot nam iedereen persoonlijk afscheid van Peter.
Voor de aanwezigen was het een indrukwekkende ervaring met een dubbel gevoel. Bedroefd, maar gelijk ook blij dat we dit nog voor Peter konden doen. We hopen dat Peter en zijn familie dit optreden als steuntje hebben ervaren.
